-
1 przywilej
m (G przywileju) 1. (uprawnienie) privilege- przywileje szlacheckie privileges of the nobility- przywilej dyplomatyczny diplomatic privilege- otrzymać/nadać komuś przywilej to be granted/to grant sb a privilege- korzystać z przywilejów to enjoy privileges- miał ten przywilej, że odebrał dobre wykształcenie he’s been privileged to have had a good education2. Hist. charter- przywilej lokacyjny a foundation charter (for a new town)* * *-u; -e* * *miGen.pl. -ów2. ( dokument) charter; przywilej erekcyjny hist. building l. construction right l. privilege; przywilej lokacyjny hist. settlement grant; nadać przywilej grant a charter.3. prawn. lien.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > przywilej
См. также в других словарях:
przywilej — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż III, D. u; lm D. ów {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} szczególne uprawnienie uwalniające osobę lub grupę osób od obowiązków w jakimś zakresie lub nadające prawo do korzystania z jakichś… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
cenzus — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. cenzussie {{/stl 8}}{{stl 7}} kwalifikacje i warunki, jakie musi mieć obywatel (np. odpowiedni wiek, wykształcenie, majątek), by mógł korzystać z określonych praw i przywilejów, np. prawa wyborczego,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
